pomeridianus

pōmĕrīdĭānus ( postm- ), a, um, adj. [post-meridianus], in the afternoon, post-meridian:

impetratum est a consuetudine, ut peccare suavitatis causā liceret, et pomeridianus quadrigas quam postmeridianus libentius dixerim,

Cic. Or. 47, 157:

pomeridianum tempus,

id. de Or. 3, 5, 17;

also: postmeridianum tempus,

id. Tusc. 3, 3, 7:

dies,

Sen. Ep. 7, 3, 1:

horae,

Suet. Gram. 24:

gnomonis umbra,

Vitr. 1, 6:

pomeridiana sessio (opp. ambulatio antemeridiana),

Cic. de Or. 3, 30, 121:

litterae,

id. Att. 12, 53 fin.